Op vrijdag 11 november 2016 nam ik deel aan het 3e Stadsmakerscongres in Rotterdam. Tijdens dit congres kwamen zo’n 950 ‘stadsmakers’ samen in de Rotterdamse Schouwburg om samen te werken aan een betere stad, aldus het organiserende Architectuurinstituut Rotterdam (AIR). Een buitengewoon leuke en inspirerende gelegenheid om veel mensen te ontmoeten (want het blijkt dat zo’n beetje iedereen stadsmaker is) en interessante sessies bij te wonen.
Gezien mijn recente belangstelling voor burgerparticipatie zocht ik in het blokkenschema naar een leuke en leerzame sessie over dit onderwerp. Toen ik op deze manier zoekend naar buiten liep, kwam ik spontaan Fokka Deelen tegen van Theatergroep Powerboat, die met een bordje stond de zwaaien met daarop de tekst “het Huis van Oosterflank”. Nu ken ik Fokka nog uit mijn tijd bij het Productiehuis Brabant lang geleden, maar interessanter is dat Oosterflank sinds 1,5 mijn thuis is.
Dus er restte mij niets anders dan met Fokka mee te gaan, op bezoek in mijn eigen wijk. Oosterflank is een typische jaren-80 wijk, met her en der zelfs een echte bloemkool-indeling. Deze wijken worden ook wel de probleemwijken van de toekomst genoemd, vanwege het doorgaans monofunctionele karakter en de slechte ‘doorwaarbaarheid’. Dat geldt zeker ook voor Oosterflank, zeker omdat het naast het enorme winkelcentrum Alexandrium (1, 2 en 3) is gelegen waardoor er amper voorziening in de wijk zijn (behalve een kleine COOP-supermarkt, met een ieniemienie assortiment). Het gevolg is dat er weinig tot geen reuring is en de bewoners elkaar amper kennen.
Powerboat heeft afgelopen jaren Het Huis van Oosterflank ontwikkeld om dit tij enigszins te keren en bewoners met elkaar en daarmee de wijk in contact te brengen. Vanuit dit ‘mobiele wijkcentrum’ organiseert Powerboat allerlei kunstzinnige interventies (van een festival tot een mobiel toilet) om de openbare ruimte spannender en bijzonderder te maken. Ontzettend leuk, hoewel ik moet bekennen dat ik er nog nooit van had gehoord. Er is wat dat betreft nog een hoop te doen en het is dan ook jammer dat er voorlopig geen uitzicht is op een verlenging van het project omdat de subsidies op zijn.
Desondanks was het erg bijzonder om met de blik van een outsider door mijn eigen wijk te wandelen en daardoor geprikkeld te worden om me actiever in te gaan zetten voor de buurt. Who knows…