Sinds 2009 ben ik vrijwillig actief als penningmeester van poppodium Bibelot. Begin 2017 zal ik deze functie beëindigen, omdat dan mijn tweede termijn afloopt. Hiermee komt een turbulente en zeer leerzame periode ten einde. Een periode waarin Bibelot is geprofessionaliseerd en verhuisd naar het Energiehuis in Dordrecht en daarmee een enorme schaalsprong heeft gemaakt.
Toen ik in 2009 begon was de verhuizing weliswaar een stip op de horizon, maar nog geen zekerheid. Ondanks de grote en lovenswaardige ambitie vanuit de gemeente, waren er vanuit het bestuur van Bibelot nog tal van twijfels. Vooral over de exploitatie; want op grotere schaal programmeren kost nou eenmaal meer geld en vereist een hogere exploitatiesubsidie. Maar ook over de beheersvorm van het Energiehuis als geheel. Wat zou er gezamenlijk gedaan moeten worden, hoe moet dat worden georganiseerd? wie is er verantwoordelijk? wat gaat dat kosten? Allemaal vragen die hierbij speelden en die niet gemakkelijk te beantwoorden waren.
Het bestuur had hierbij vooral een adviserende functie richting de directeur, maar nam daarbij regelmatig ook plaats aan de onderhandelingstafel. Met de gemeente over de hoogte van de subsidie, de beheerstichting en het huurcontract, met de partners in het Energiehuis (Kunstmin en ToBe) over de onderlinge ‘service level agreements’ en andere onderwerpen. Soms waren we zo druk bezig met al deze strategische externe vraagstukken dat we amper over de profilering van het podium zelf te spreken kwamen.
Bibelot is inmiddels zo’n 3 jaar actief in het Energiehuis. Na een moeizaam begin, waarin de organisatie moest wennen aan het programmeren van zo’n groot podium, is nu de weg omhoog ingeslagen. De laatste jaren is er een gestage groei in het aantal activiteiten en bezoekers gerealiseerd. Ook hebben we onszelf in deze periode een aantal keer opnieuw uit moeten vinden: wat werkt wel en wat werkt niet op zo’n nieuwe plek? Dat proces is nog steeds gaande, met de ontwikkeling van een nieuwe horecaformule in het entreegebied die op dit moment gaande is.
Er zijn nog tal van issues die aandacht vragen, zoals de toegenomen huisvestingslasten, de commerciële exploitatie van de zalen en het feit dat er de afgelopen jaren veel gevraagd is van zowel mensen als middelen van de organisatie. Maar desondanks heerst er trots! Het was een eervolle taak om bij te dragen aan dit prachtige podium en het heeft mij enorm verrijkt.